Yoğun bir günün ardından yazıyorum. Belki biraz da stresli ve hatta belki de öfkeli... Şimdi iyiyim ama gün içinde zaman zaman yaşadım bütün bu negatif duyguları.
Geçti gitti bitti çok şükür.. Şimdi iyiyim gayet.
Akşam bir arkadaşımla buluşacağım. Kendimi daha iyi hissetmem için bir neden daha :)
Tatil de git gide yaklaşıyor, hayırlısıyla bir an evvel gitmek arzusundayım. Böyle düşününce zaman geçmez bir türlü bilirim. Bu yüzden bu sıralar şimdi'yi yaşamaya çalışıyorum bir gayretle.
Hayat an'lardan oluşmakta ve biz şu an'ı, şimdi'yi yaşamazsak, yeterince zevk alamayız hayattan.
Neyse efendim bunlar derin mevzular :)
Adı üstünde günlük yazıyorum, günlük konulara dönmekte fayda var.
3 Aydır rejimdeyim ve yaklaşık 4 kg.ya yakın vermişim. Çok ağır kg. veriyorum zira metabolizmam yavaş. Buna da şükür diyorum. Ağır ama emin adımlarla gitmek her zaman iyidir diyerek bu yazımı da bağlamak istiyorum.
Bugünlerde herşeye şükrediyorum, şükür duygularım inanılmaz arttı ve bunu yaptıkça hem farkındalığım gelişiyor hem aslında şükredecek ne kadar da çok şey varmış bu dünyada diyerek bunun tadını çıkartıyorum.
Yine görüşmek üzere... sevgili günlüğüm.
"O mahiler ki derya içredir de, deryayı bilmezler"... Çoğumuz, gerçekte mutlu olup da bunun farkında olmayanlardanız. Ta ki bir tarafımız ağrıyıp da geçince, farkederiz, bir tarafımızın ağrımamasının bile mutluluk olduğunu. Çok şükreder olmanın göstergesi, mutlu olduğunun veya olman gerektiğinin farkında olmandır diye düşünürüm. Ne mutlu sana.
YanıtlaSilO kadar haklısınız ki Ahmet Bey... Ne güzel söylemişsiniz. "Çok şükreder olmanın göstergesi, mutlu olduğunun veya olman gerektiğinin farkında olmandır"... Hepimiz şükür içinde mutluluğumuza mutluluk katalım inşallah. Çok saygılar, selamlar ve sevgiler.
YanıtlaSil