Tatlı tatlı esen rüzgarlarıyla ve romantik yağmurlarıyla geldi sonbahar.....
Gökyüzünde soluklaşan güneşe gözüm çarpıyor... Herşeye rağmen ısıtıyor, aydınlatıyor beni. Enerjimi dengeliyor sonbahar.
Gözlerim çok uzaklarda.. Ruhum da öyle.
Kimine göre bitişe hazırlık, kimine göre ayrılık, kimine göre hüzün, benim için ise pürüzlerden arınma mevsimi sonbahar.
Devinimin, başkalaşmanın, şekil değiştirmenin ve çokca da huzur ve dinginliğin habercisi...
Adeta ruhum için metamorfoz.
Ne kadar fazlam varsa atarım sonbaharda, ağaçlar gibi. Kışa doğru tamamen çırılçıplak kalıp özgürleşmişimdir. Arınma mevsimidir benim için.
Kışa doğru tüy kadar hafif hissederim kendimi.
Sonra ilkbaharla birlikte tekrar yenilenirim, çiçeklenirim, yapraklanır dallarım.
Hüzün mevsimi derler sonbahara, benim için başlangıçtır, ilkbaharın aksine. Sonbaharda başlar benim için hayat.
Yeniden varolmak, yeniden başlamak için gereken bütün enerjiyi verir bana.
Esen rüzgarlar, yağan yağmurlar, düşen altın rengi yapraklarıyla alıp götürür fazlalıklarımı.
Hüznü çağrıştıran sararmış yapraklarınla, melankoliye davet eden tınınla, herşeyinle kabulümsün, iyiki geldin sonbahar....
Çok beklemiştim....